System Leitnera, czyli o nauce tego, co wydaje się, że umiemy

System Leitnera został stworzony przez, nomen omen, Sebastiana Leitnera – niemieckiego dziennikarza naukowego i popularyzatora nauki.

Metoda ta polega na grupowaniu fiszek zgodnie z określonym algorytmem i wymaga korzystania z pięciu pudełek. Sposób nauki wygląda następująco:

  1. Najpierw musimy zdefiniować częstotliwość nauki dla każdego pudełka. Zwyczajnie schemat wygląda następująco: pierwsze pudełko powtarzamy każdego dnia, drugie – co drugi dzień, trzecie ­– raz na cztery dni, czwarte – raz w tygodniu, a piąte – co dwa tygodnie. Osoba ucząca się może jednak samodzielnie podjąć decyzję co do liczby wykorzystywanych pudełek oraz częstotliwości nauki, biorąc pod uwagę własne preferencje lub to, ile ma czasu na opanowanie materiału.
  2. Gdy każde pudełko ma przypisaną częstość nauki, wszystkie fiszki umieszczamy w pierwszym. Dalej: sprawdzamy swoją wiedzę za pomocą fiszek – każdą, na którą znaliśmy poprawną odpowiedź, przenosimy do pudełka kolejnego.
  3. Powtarzamy naukę według przypisanych częstotliwości do pudełek. Za każdym razem działamy zgodnie ze schematem: dla poprawnej odpowiedzi – przenosimy fiszę do pudełka o wyższym numerze, dla błędnej – o niższym (oczywiście na pierwszym i piątym (bądź innych, w zależności od przyjętego układu) kończąc).

Dzięki tej metodzie powtarzanie, a zarazem nauka będzie prostsza i wydajniejsza – więcej uwagi poświęcamy bowiem temu, co umiemy w mniejszym stopniu, jednak nie zapominamy o tym, co wydaje się nam, że już opanowaliśmy. W czasie nauki w sposób standardowy istnieje pokusa, by zbyt szybko uznać, że coś już trwale zapamiętaliśmy, a fiszki odkładać na bok już po pierwszym udzieleniu poprawnej odpowiedzi.

Maciej Niedzielski